бясчулы
тлумачэнне слова:
бясчулы, -ая, -ае. 1. Які не мае здольнасці адчуваць; пазбаўлены гэтай здольнасці ў выніку чаго-н. Бясчулае цела. ▪ У вачах маіх стаяў гэты раптоўна выбухнуўшы малюнак, у сэрцы — Вольчыны слёзы над бясчулаю мацераю. Нікановіч. 2. Які не праяўляе чуласці, спагадлівасці ў адносінах да каго-н.; раўнадушны. Бясчулы чалавек. ▪ Расступаюцца натоўпы перад сівымі надутымі, бясчулымі генераламі. Гартны.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com