вараны

тлумачэнне слова:

  ва́раны, -ая, -ае.
    1. дзеепрыметнік залежны стан прошлы час ад варыць.
    2. у значэнне прыметнік Прыгатаваны пры дапамозе варкі. Вараная бульба. ▪ На ўсю хату запахла варанай капустай. Ваданосаў.
    3. у значэнне назоўнік варанае, -ага, ніякі род Тое, што зварана для яды. Застолле ў ляснічага багатае: смажанае, варанае — навалам. Навуменка. На сталах былі навалены цэлыя горы рознага смажанага, варанага і печанага. Бядуля.
    •••
    Ні печаны ні вараны глядзі печаны.
  вараны́, -а́я, -о́е.
    1. Чорны (звычайна пра масць коней). Спацелы вараны стаеннік нервова грыз цуглі. Шамякін.
    2. у значэнне назоўнік вараны, -ога, мужчынскі род Конь такой масці. А калі ў ясны поўдзень Не вярнуся зноў, З поля бітвы сцежку знойдзе Вараны дамоў. Танк.
    •••
    Пракаціць на вараных глядзі пракаціць.



 

Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141

     А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я

Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462

     А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698

     А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я


el-skrynka: lit.serge2@gmail.com