віснуць
тлумачэнне слова:
віснуць1, -ну, -неш, -не; закончанае трыванне і аднакратны дзеяслоў Тое, што і віскнуць. віснуць2, -ну, -неш, -не; незакончанае трыванне 1. Знаходзіцца ў вісячым становішчы, звісаць. Вісне галлё. Віснуць рукі. ▪ У кляновых лісцях віснуць павуціны. Куляшоў. 2. Апускацца над чым-н., навісаць. Віснуць хмары над лесам. ▪ Туманаў лёгкія паромы Над рэчкай віснуць нерухома. Колас. Чорная ноч вісне над шырокай зямлёй. Каваль. 3. пераноснае значэнне; на кім-чым. Ліпнуць да каго-, чаго-н.; павісаць. Ды і сама Анюта адчула, што няма ў яе асаблівай патрэбы гаварыць з мужам. І на шыю яму кінуцца не хочацца, як іншыя віснуць. Мыслівец.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com