вывучыцца
тлумачэнне слова:
вывучыцца, -чуся, -чышся, -чыцца; закончанае трыванне 1. з інфінітыў Навучыцца, набыць веды, уменне рабіць што-н. Вывучыцца гаварыць па-англійску. Вывучыцца плаваць. 2. за каго, на каго і без дапаўнення Набыць спецыяльнасць, стаць адукаваным, закончыць навучанне. Вывучыцца на трактарыста, на інжынера. ▪ Прайшлі гады. Былы батрак вывучыўся, стаў сакратаром райкома. Шамякін.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com