тлумачэнне слова:
выдзеўбці, -бу, -беш, -бе; прошлы час выдзеўб, -ла; загадны лад выдзеўбі; закончанае трыванне, што. 1. Дзеўбучы, зрабіць паглыбленне, адтуліну або вырабіць якую-н. рэч. Разам з дзедам выдзеўблі яшчэ тры калоды, усцяглі на сосны. Мележ. 2. Вышчыпаць, выдраць што-н. Крумкач крумкачу вока не выдзеўбе. Прыказка.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com