тлумачэнне слова:
выключны, -ая, -ае. 1. Які з'яўляецца выключэннем з агульных правіл, са звычайных нормаў. 2. Асаблівы, незвычайны; рэдкі. Справа мае выключнае значэнне. ▪ Людзі працавалі з выключнай напружанасцю — дзень і ноч. Шамякін. // размоўнае слова Вельмі добры. Выключнае ўражанне. ▪ — Выключная юшка! — не ўстрымаўся Сярго, каб не пахваліць ежу. Гурскі. 3. Які з'яўляецца асаблівасцю толькі лапай асобы, калектыву ці рэчы. Выключная заслуга вучонага.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com