выпараць
тлумачэнне слова:
вы́параць, -ру, -раш, -ра; закончанае трыванне, што. 1. Адрэзаць, выразаць па ніве што-н. прышытае. Выпараць рукаў. 2. Выкапаць чым-н. вострым. Выпараць вочы. 3. каго. Поручы, прымусіць вылезці адкуль-н. Выпараць мядзведзя з берлагу. 4. размоўнае слова Знайсці, адшукаць. Адзін ашчадлівы хлопец нават выпараў у сваім скарбіку паўкаробкі зубнога парашку і шчотку. Кулакоўскі. выпара́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е. незакончанае трыванне да выпарыць.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com