выпіць

тлумачэнне слова:

  выпіць, -п'ю, -п'еш, -п'е; закончанае трыванне, што, чаго і без дапаўнення
    1. Праглынуць якую-н. вадкасць. Выпіць лякарства. Выпіць шклянку малака, чаю.
    2. Напіцца спіртнога. Выпіць і закусіць. ▪ [Баранкевіч] проста любіў выпіць з «добрымі людзьмі», а сам адзін і чаркі не выпіваў. Колас.
    3. пераноснае значэнне; што і чаго. Вынесці, выцерпець. Выпіць чашу пакут.



 

Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141

     А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я

Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462

     А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698

     А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я


el-skrynka: lit.serge2@gmail.com