вытрымка

тлумачэнне слова:

  вытрымка, -і, ДМ -мцы, жаночы род
    1. Дзеянне паводле дзеяслоў вытрымліваць — вытрымаць (у 6 знач.).
    2. Уменне валодаць сабой; стойкасць, цярплівасць. Страціўшы адразу вытрымку, Вера Антонаўна ўсхліпнула і заківала галавою. Карпаў. Рашучасць і валявая вытрымка заўсёды былі спадарожнікамі гераізму. Кулакоўскі.
    3. родны склон множны лік -мак. Невялікі ўрывак, цытата з якога-н. тэксту. Вытрымкі з рамана, з даклада.
    4. Час, на працягу якога аб'ектыў фота-, кінаапаратаў застаецца адкрытым у працэсе здымкі.



 

Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141

     А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я

Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462

     А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698

     А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я


el-skrynka: lit.serge2@gmail.com