горка
тлумачэнне слова:
горка1, -і, ДМ -рцы; родны склон множны лік -рак; жаночы род 1. памяншальная форма да гара (у 1, 2 знач.); невялікая гара. Катацца з горкі. Горка папер. 2. Прыстасаванне для сарціроўкі вагонаў на станцыях, якое дазваляе выкарыстоўваць сілу цяжару вагонаў для перамяшчэння іх па схіле чыгуначнага пуці. Сартавальная горка. Механізаваная горка. горка2, 1. прыслоўе да горкі. 2. безасабовая форма у значэнне выказнік Пра адчуванне гаркоты, горкага смаку. Ад зёлак у роце горка. 3. безасабовая форма у значэнне выказнік, каму. Пра пачуццё горычы, прыгнечаны настрой, у якім знаходзіцца хто-н. Некалькі разоў прачытала Аленка гэты ліст. У некаторых момантах чытання ёй то было прыемна, то горка і крыўдна. Колас. 4. у значэнне выклічнік горка! размоўнае слова Вокліч, якім за вясельным сталом просяць маладых пацалавацца. У прасторнай, ярка асветленай зале палаца гучаць вясельныя песні і чуецца традыцыйнае «горка!». Дуброўскі.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com