грэх
тлумачэнне слова:
грэх, граху і граху; множны лік грахі, -оў; мужчынскі род 1. У веруючых — парушэнне правіл рэлігійнай маралі. Поп, вядома, мог бы пакараць Андрэя, але ён сам меў столькі грахоў, што пабаяўся крануць гэтага свавольнага шляхцюка. Чарнышэвіч. Кожную нядзелю Хадося хадзіла ў малітоўны дом адмольваць грахі. Гроднеў. 2. Заганны ўчынак, памылка, правінка. Пры пачатку новай справы не мінеш ніколі грэху: то прышыў не так рукавы, то няроўным швом праехаў. Дубоўка. І грозна і гнеўна глядзіць ён на грэх, — І ўсыпле-ж дзед Сцёпку за гэты агрэх! Крапіва. 3. у значэнне выказнік размоўнае слова Нядобра, недаравальна, недазвольна. Грэх сядзець без работы. ▪ — Грэх табе будзе, Сцёпка, ну, проста такі грэх, калі ты вучыцца не будзеш, — казала Аленка. Колас. // (з адмоўем: не грэх). Дазваляецца; не дрэнна б. Дабром і пахваліцца не грэх. ▪ — Эт! не грэх ужо мне, старому, пад кажухом пазней паляжаць! Бядуля. ••• Браць (узяць) грэх на душу глядзі браць. Далей (падалей) ад граху глядзі далей. З грахом папалам глядзі папалам. І смех і грэх глядзі смех. Нядоўга і да граху глядзі нядоўга. Няма чаго граху таіць глядзі таіць. Смяртэльны (смертны) грэх — недаравальны ўчынак, вялікая правінка. Як на грэх — як на зло, на няшчасце.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com