даўнасць
тлумачэнне слова:
даўнасць, -і, жаночы род 1. Аддаленасць у мінулае да моманту ўзнікнення, завяршэння чаго-н. Падзеі немалой даўнасці. ▪ Копаць на сценах была стогадовай даўнасці. Гамолка. // размоўнае слова Даўнія часы, старадаўнасць. У даўнасці тут лясы былі непраходныя, а на гэтым месцы, дзе коні пасуцца, — балота гнілое і называлася яно Камарыным. Лупсякоў. 2. Працягласць існавання чаго-н. Гісторыя нашай дзіцячай літаратуры мае ўсяго толькі паўвекавую даўнасць. Пшыркоў. 3. Пэўны тэрмін, на працягу якога могуць быць заяўлены якія-н. патрабаванні або па сканчэнні якога траціцца ці набываецца якое-н. права. Суд не ўзяўся за справы, спасылаючыся на хісткія доказы і на даўнасць часу некаторых фактаў. Лынькоў.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com