дыяфрагма

тлумачэнне слова:

  дыяфрагма, -ы, жаночы род
    1. Мышачная перагародка, якая аддзяляе грудную поласць ад брушной (у млекакормячых жывёл і чалавека) .
    2. Прыстасаванне для змянення дыяметра дзеючай адтуліны ў фота- ці кінааб'ектыве.
    3. Вертыкальная сценка з бетону, метаду і пад. у целе земляных ці камененакідных плацін для забеспячэння іх воданепранікальнасці.
    4. Кальцавая перагародка ў трубаправодзе для стварэння перападу ціску, каб вызначыць расход вадкасці, газу і пад.
      [Ад грэч. diáphragma — перагародка.]



 

Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141

     А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я

Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462

     А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698

     А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я


el-skrynka: lit.serge2@gmail.com