загадаць
тлумачэнне слова:
загадаць1, -аю, -аеш, -ае; закончанае трыванне, каму. 1. з інфінітыў Аддаць загад. Прыйшоўшы ў роту, лейтэнант загадаў збірацца да выступлення. Мележ. // Распарадзіцца, наказаць. Чалавек загадаў брыгадзе зараз жа адчапіць паравоз і пускаць яго на бліжэйшы мосцік. Паслядовіч. Настаўніца загадала вывучыць на памяць верш. Шахавец. 2. размоўнае слова Апавясціць (аб сходзе). Загадаць па сход. загадаць2, -аю, -аеш, -ае; закончанае трыванне, што. 1. Прапанаваць загадку або пытанне для разгадка адказу. Загадаць загадку. Загадаць рэбус. 2. і без дапаўнення Задумаўшы што-н., імкнуцца знайсці адказ, угадаць вынік па картах, па якіх-н. прыметах. [Бабка Параска] загадала: калі азірнецца [Лабановіч], дык з ім нічога благога не здарыцца ў дарозе, і ён шчасліва вернецца назад. Колас. // размоўнае слова У думках спыніцца на чым-н., выбраць што-н. Загадаць лік.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com