задзімаць
тлумачэнне слова:
задзімаць, -аю, -аеш, -ае; незакончанае трыванне 1. незакончанае трыванне да задзьмуць1. 2. (1 і 2 асоба дзеяслова не ужываецца, ужыванне). Дзьмучы, пранікаць, забірацца куды-н. (пра вецер, мяцеліцу і пад.). Часам задзімаў у вокны вецер. Быкаў. 3. (1 і 2 асоба дзеяслова не ужываецца, ужыванне); што. Дзьмучы, заносіць куды-н. Вецер задзімаў пясок у расчыненае акно.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com