задзяўбці
тлумачэнне слова:
задзяўбці1, -дзяўбу, -дзяўбеш, -дзяўбе; -дзяўбём, -дзеўбяце, -дзяўбуць; прошлы час задзёўб, -дзяўбла, -ло; закончанае трыванне, каго. 1. Забіць, прыбіць ўдарамі дзюбы. Каршун задзёўб курыцу. ▪ — Так, вось так! Так, вось так! — Завіхаецца шпак. — Фі-у-чы! Фі-у-чы! Задзяўбу і вас, хрушчы! Шушкевіч. 2. пераноснае значэнне размоўнае слова Даняць нападкамі, папрокамі. — [З дзяўчатамі], браце, трэба смелым быць, каб яны над сабой тваю сілу пачулі. Інакш — задзяўбуць, свавольніцы... Машара. задзяўбці2, -дзяўбу, -дзяўбеш, -дзяўбе; -дзяўбём, -дзеўбяце, -дзяўбуць; прошлы час задзёўб; -дзяўбла, -ло; закончанае трыванне Пачаць дзяўбці.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com