заключэнне
тлумачэнне слова:
заключэнне, -я, ніякі род 1. Дзеянне паводле дзеяслоў заключаць — заключыць (у 1 знач.). 2. Вывад, суджэнне, меркаванне, зробленыя на падставе чаго-н. Зрабіць заключэнне. Прыйсці да заключэння. Заключэнне ўрача. ▪ А Сцёпка вывеў з гэтага такое заключэнне, што і перабор меры таксама нядобры, як і недабор. Колас. 3. Апошняя, заключная частка твора, прамовы і пад. Дысертацыя складаецца з уступу, трох глаў і заключэння. ▪ У заключэнні перадачы выступае калгасная мастацкая самадзейнасць. «Звязда». ••• У заключэнне — пад канец, заканчваючы што-н. У заключэнне хор выконваў песню.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com