запіць
тлумачэнне слова:
запіць1, -п'ю, -п'еш, -п'е; -п'ём, -д'яце; загадны лад запі; закончанае трыванне, каго-што. 1. Выпіць што-н. адразу пасля яды, пасля праглынання чаго-н. Запіць лякарства. ▪ Хлеб падзялілі разам па кусочку, Сцюдзёнай запілі вадзіцай. Купала. 2. размоўнае слова Справіць абрад заручын. Запіць нявесту. запіць2, -п'ю, -п'еш, -п'е; -п'ём, -п'яце; загадны лад запі; закончанае трыванне Пачаць піць запоем.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com