тлумачэнне слова:
затрымаць, -аю, -аеш, -ае; закончанае трыванне, каго-што. 1. Перашкодзіць руху каго-, чаго-н., прымусіць застацца дзе-н. Затрымаць машыну. Затрымаць снег на палях. ▪ Лабановіч накіраваўся да дзвярэй, каб падацца на вуліцу, але Саханюк затрымаў яго. Колас. Іван Рыгоравіч затрымаў клас пасля ўрокаў. Якімовіч. // Спыніць, сканцэнтраваць на кім-, чым-н. (погляд, позірк). Алена бездапаможна аглянулася вакол і затрымала позірк на Таццяне. Шамякін. // пераноснае значэнне Адтэрмінаваць што-н., перашкодзіць чаму-н. Дажджы затрымалі сяўбу. Затрымаць пуск электрастанцыі. // пераноснае значэнне Спыніць ход, рост, развіццё чаго-н., перашкодзіць чаму-н. Халады затрымалі рост раслін. // Запаволіць або спыніць на пэўны час. Затрымаць дыханне. 2. Не аддаць, не выдаць у тэрмін. Затрымаць зарплату. 3. Узяць пад варту; арыштаваць. Затрымаць злачынца. Затрымаць парушальніка граніцы.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com