звеяць
тлумачэнне слова:
звеяць, звею, звееш, звее; закончанае трыванне, што. 1. Ачысціць абмалочанае зерне веяннем. Звеяць ячмень. ▪ — От пайду жыта звею, ды ў млын трэба, а то хлеб са стала ўцякае. Чарнышэвіч. 2. звычайна безасабовая форма Скінуць адкуль-н., знесці куды-н. Ветрам звеяла касынку з плячэй. ••• Як ветрам звеяла каго — раптоўна знік адкуль-н., не стала дзе-н.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com