здзяўбці
тлумачэнне слова:
здзяўбці, -бу, -беш, -бе; здзяўбём, здзеўбяце; прошлы час здзёўб, здзяўбла, -ло; закончанае трыванне, што. 1. Клюючы, з'есці. Кураняты здзяўблі тварог. Куры здзяўблі ячмень. 2. Клюючы, зрабіць ямкі, адтулшы на паверхні чаго-н.; пакляваць. Здзяўбці агурок нажом.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com