каляска
тлумачэнне слова:
каляска, -і, ДМ -сцы; родны склон множны лік -сак; жаночы род 1. Чатырохколы экіпаж на рысорах, з адкідным верхам. Паны ў калясцы пад'язджаюць. Фурман тут лейцы падцінае, Стаенных пару прыпыняе. Колас. А за грамадой, на калясцы, Рассеўшыся вяльможай, Пан Скрыцкі ехаў сам. Бядуля. 2. Лёгкія калёскі, звычайна крытыя, для катання дзяцей. Дзіцячая каляска. ▪ Маладая жанчына сядзела на лаўцы і гойдала каляску. Шамякін. 3. Невялікі ручны возік, магчыма і двухколы, для перавозкі грузаў. Прывезці галлё на калясцы. 4. Невялікая павозка спецыяльнага прызначэння. Матацыкл з каляскай. ▪ Асабліва страшна было глядзець на бязногіх, калі яны на падвязаных да бёдраў калясках, адштурхваючыся ад зямлі рукамі, рухаліся па бруку... Хомчанка.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com