кантынгент

тлумачэнне слова:

  кантынгент, -у, месны склон -нце, мужчынскі род
    1. кніжны стыль Сукупнасць людзей, якія складаюць аднародную ў якіх-н. адносінах групу, катэгорыю. Кантынгент рабочых. Кантынгент вучняў.
    2. Устаноўленая для пэўных мэт найбольшая колькасць, норма чаго-н. Экспартны кантынгент тавараў.
      [Ад лац. contingens, contingentis — які дастаецца на долю.]



 

Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141

     А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я

Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462

     А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698

     А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я


el-skrynka: lit.serge2@gmail.com