карбанат
тлумачэнне слова:
карбанат, -у, месны склон -наце, мужчынскі род спецыяльны тэрмін 1. Соль вугальнай кіслаты (сода, паташ і інш.). 2. Мінералы, якія з'яўляюцца вуглякіслымі солямі розных металаў. 3. Чорны алмаз дробназярністай будовы, які прымяняецца для бурэння, шліфоўкі. [Ад лац. carbo, carbonis — вугаль.]
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com