кол

тлумачэнне слова:

  кол1, кала, мужчынскі род
    1. Палка, шост з завостраным канцом. Сымон уваткнуў сякеру ў калоду, на якой часаў калы. Чарнышэвіч. Сапёры размотвалі скруткі калючага дроту, забівалі ў зямлю калы. Хомчанка. // Усякая доўгая палка. Сабака пачаў агрызацца, і Сімон, схапіўшы кол, пачаў ганяць яго па двары. Самуйлёнак.
    2. размоўнае слова Самая нізкая школьная адзнака; адзінка. Атрымаць кол па дыктанту.
    •••
    Забіць асінавы кол глядзі забіць.
    Калом стаяць глядзі стаяць.
    Калом яму зямля глядзі зямля.
    Пасадзіць на кол глядзі пасадзіць.
    Стаяць калом у горле глядзі стаяць.
    У віру на калу глядзі вір.
    Хоць кол на галаве чашы каму глядзі часаць2.
    (Яго) і калом не заб'еш глядзі забіць.
    Як сарока на калу глядзі сарока.
  кол2, кала, мужчынскі род
    Даўнейшая мера ворнай зямлі.
    •••
    Ні кала ні двара ў каго нічога няма.



 

Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141

     А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я

Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462

     А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698

     А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я


el-skrynka: lit.serge2@gmail.com