лета
тлумачэнне слова:
лета, -ы, жаночы род (з вялікай літары). У грэчаскай міфалогіі — рака забыцця ў падземным свеце. ••• Кануць у Лету глядзі кануць. лета, -а, месны склон леце, жаночы род 1. Самая цёплая пара года паміж вясной і восенню. Было гарачае, як прысак, лета. Сонца паліла, нібы вогнішча. Бядуля. У леце пачыналася ўжо тая ледзь значная змена, той паварот часу, калі жыццё прыроды ідзе на спад. Колас. 2. пераважна множны лік (леты, -аў). размоўнае слова Гады. Мінула юнацтва, ідуць мае ў сталасці леты. Кірэенка. ••• Бабіна лета — цёплая сонечная пара ранняй восені. Думалі, што бабінага лета так і не прычакаюць. Але ўрэшце разлагодзілася, сціхла, выясн[е]ла — і паляцела павуцінне. Місько. Зіму і лета глядзі зіма. З лета ў лета — а) круглы год; б) кожнае лета.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com