лёд
тлумачэнне слова:
лёд, лёду (ільду); множны лік льды (ільды), -оў; мужчынскі род Вада, якая замерзла і перайшла ў цвёрды стан. Тонкі лёд на застылай лужыне праламаўся, разляцеўся мокрымі льдзінкамі. Шыцік. Сонца залаціла стрэхі і тонкія іголкі лёду. Чорны. // толькі множны лік (льды, -оў). Вялікая колькасць ільдзін; суцэльны лёд. Вечныя льды. Палярныя льды. ••• Сухі лёд — цвёрдая вуглекіслата, якая прымяняецца як ахаладжальны сродак. Біцца як рыба аб лёд глядзі біцца. Зімой лёду не дастаць у каго глядзі дастаць. Лёд крануўся — пра пачатак якога-н. дзеяння, руху. Разбіць лёд глядзі разбіць. Як лёду — роўна, якраз, не больш і не менш.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com