тлумачэнне слова:
маркіраваць1, -рую, -руеш, -руе; закончанае трыванне і незакончанае трыванне, што. спецыяльны тэрмін Паставіць (ставіць) кляймо, марку на якім-н. тавары, вырабе. Маркіраваць пасуду. Маркіраваць мыла. [Ад фр. marquer — адзначаць.] маркіраваць2, -рую, -руеш, -руе; закончанае трыванне і незакончанае трыванне, што. спецыяльны тэрмін Правесці (праводзіць) маркёрам2 разоркі або радкі для пасадкі ці пасеву чаго-н. Маркіраваць поле для пасадкі памідораў.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com