тлумачэнне слова:
модус, -а, мужчынскі род 1. У логіцы — разнавіднасць сілагізму. 2. У філасофіі 17-18 стст. — мінучы стан або мінучая ўласцівасць матэрыі. 3. кніжны стыль Спосаб чаго-н. Модус пагаднення. Модус прадстаўніцтва. ••• Модус вівендзі — умовы, якія робяць магчымым хоць часовае пагадненне паміж двума варожымі бакамі (лац. тоаш уіуепаі — спосаб існавання, жыцця). [Лац. modus — мера; спосаб; від.]
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com