модус

тлумачэнне слова:

  модус, -а, мужчынскі род
    1. У логіцы — разнавіднасць сілагізму.
    2. У філасофіі 17-18 стст. — мінучы стан або мінучая ўласцівасць матэрыі.
    3. кніжны стыль Спосаб чаго-н. Модус пагаднення. Модус прадстаўніцтва.
    •••
    Модус вівендзі — умовы, якія робяць магчымым хоць часовае пагадненне паміж двума варожымі бакамі (лац. тоаш уіуепаі — спосаб існавання, жыцця).
      [Лац. modus — мера; спосаб; від.]



 

Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141

     А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я

Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462

     А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698

     А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я


el-skrynka: lit.serge2@gmail.com