надзьмуць
тлумачэнне слова:
надзьмуць, -дзьму, -дзьмеш, -дзьме; -дзьмём, -дзьмяце; закончанае трыванне 1. што. Напоўніць паветрам або газам, зрабіць пругкім. Надзьмуць мяч. Надзьмуць веласіпедную камеру. ▪ [Незнаёмы:] — Кожны [дымавы] патрон можа надзьмуць гумавую лодку нават пад вадою за секунду. Ваданосаў. // Нацягнуць што-н. ветрам. Надзьмуць парус. 2. чаго. Нанесці ветрам. Вецер надзьмуў пылу. / у безасабовая форма ужываецца, ужыванне [Васіль] апусціў стрэльбу руляй уніз, каб не надзьмула снегу. Колас. 3. безасабовая форма размоўнае слова Ад ветру, скразняку і пад. прастудзіцца, захварэць. Надзьмула ў вуха. ••• Надзьмуць губы — пакрыўдзіцца.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com