напал

тлумачэнне слова:

  на́пал, прыслоўе
    размоўнае слова Тое, што і напалам (у 1, 2 і 4 знач.). Наша хата была самай крайняй пры забалочанай лугавіне, якая грэбляй дзяліла вёсачку напал. Вітка. [Стары Салвесь] ніколі не думаў, што гэты водруб давядзецца дзяліць напал. Сабаленка. Направа абсеяныя шнуры: ярыну ўсю пакрывае свірэпка, жыта напал з гірсой і званцом. Купала.
  напа́л, -у, мужчынскі род
    1. Дзеянне паводле значэнне дзеяслоў напаліць.
    2. Ступень свячэння напаленага цела. Напал ніці лямпачкі. Напал металу. Белы напал.
    3. пераноснае значэнне Стан вялікага ўзбуджэння, хвалявання, напружання. Напал страсцей. ▪ Такі напал, такая сіла Былі ў пачуццях агнявых. Бялевіч.



 

Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141

     А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я

Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462

     А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698

     А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я


el-skrynka: lit.serge2@gmail.com