напалам
тлумачэнне слова:
напалам, прыслоўе размоўнае слова 1. На дзве прыблізна роўныя палавіны; надвае. Зламацца напалам. Падзяліць напалам. ▪ Сама вялікая шаша рэжа гэтае месца напалам. Чорны. Кандрат паклаў разламаную напалам бульбіну і прыліп тварам да шыбы. Галавач. 2. У роўнай долі, на паях з кім-н. Наймаць пакой напалам. // пераноснае значэнне Перажываць што-н. разам. Ішлі на ўсход шляхамі белымі, Дзялілі напалам бяду. Панчанка. 3. Удвая. Рыгорка разарваў канверт і выняў адтуль складзены напалам лісток. Краўчанка. 4. Напалавіну, у сумесі з чым-н. Мы пяклі праснакі Напалам з лебядою І чакалі вясны, Каб адтала кара. Броўка. Па абодва бакі дарогі стаяла няскошаная, напалам з цімафееўкай канюшына. Лобан.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com