напарыць
тлумачэнне слова:
напарыць, -ру, -рыш, -рыць; закончанае трыванне 1. чаго. Параннем прыгатаваць. Напарыць буракоў. Напарыць цэбар сечкі. ▪ Хто не ведае, як адбываецца ў нас на Беларусі вяселле? Напякуць усяго, насмажаць, папараць — стол ломіцца. Прокша. 2. каго-што. размоўнае слова Уволю, добра папарыць. Напарыць спіну ў лазні. 3. чаго. Кіпячэннем прыгатаваць нейкую колькасць чаго-н. Напарыць малака. ▪ Маці запаліла грубку, напарыла нейкіх траў, і бабуля доўга абмывала настоем цела. Асіпенка.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com