настаць
тлумачэнне слова:
настаць, -стану, -станеш, -стане; закончанае трыванне 1. (1 і 2 асоба дзеяслова не ужываецца, ужыванне). Пачацца, надысці (пра час, стан і пад.). Настаў час адпачынку. Настала вясна. ▪ На ўсёй зямлі настала свята, яна красой уся абнята. Дубоўка. У класе настала насцярожаная цішыня. Якімовіч. Тым часам настала жніво. Дуброўскі. 2. размоўнае слова Прыстаць да каго-н. з патрабаваннямі, просьбамі і пад. Так настаў, што я згадзіўся.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com