павесіць

тлумачэнне слова:

  павесіць, -вешу, -весіш, -весіць; закончанае трыванне, каго-што.
    1. Надаць чаму-н. вісячае становішча. Павесіць на сцяну карціну. Павесіць паліто на вешалку. ▪ Пракоп сеў, зняў шапку і павесіў яе на заціснуты між каленяў кій. Колас.
    2. Пакараць смерцю цераз павешанне. Старых [немцы] вывелі на калгасны двор і павесілі на дупл[я]ватай паўзасохлай бярозе. Лынькоў.
    •••
    Павесіць (звесіць) галаву — замаркоціцца, затужыць.
    Павесіць (апусціць, звесіць) нос — засумаваць, зажурыцца, замаркоціцца.



 

Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141

     А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я

Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462

     А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698

     А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я


el-skrynka: lit.serge2@gmail.com