пагарэць
тлумачэнне слова:
пагарэць, -ру, -рыш, -рыць; закончанае трыванне 1. Страціць дом, маёмасць у выніку пажару. Гэта былі гады, калі ўсе будаваліся — і той, хто пагарэў, хто не меў дзе жыць, і той, у каго быў .. дах над галавой. Шамякін. // (1 і 2 асоба дзеяслова не ужываецца, ужыванне). Згарэць — пра ўсё, многае. [Самабыліха:] — Вось калі не шанцуе, дык не шанцуе: пасадзіла ў печ булкі ды забылася..Усе вулкі пагарэлі, адны бляхі засталіся. Колас. 2. (1 і 2 асоба дзеяслова не ужываецца, ужыванне). Выгараць, засохнуць ад гарачыні. Лясы пагарэлі. Трава пагарэла. 3. (1 і 2 асоба дзеяслова не ужываецца, ужыванне). Гарэць некаторы час. Свечкі пагарэлі і пагаслі. 4. пераноснае значэнне размоўнае слова Пацярпець няўдачу; аказацца ў цяжкім становішчы. Прамоўца выступаў на сходзе І пагарэў, як кажуць, пры народзе. Корбан.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com