падгадзіць
тлумачэнне слова:
падга́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; закончанае трыванне размоўнае слова 1. Нарабіць чаго-н. кепскага, гадкага каму-н., нашкодзіць. Як бы ні радзіў, абы не падгадзіў. Прыказка. 2. (пераважна з адмоўем «не»). Зрабіць што-н. не так, як належыць; сапсаваць. — Націскай, Ігнат, націскай! — Не паддавайся, Алеся, наляж!.. — Алеська, не падгадзь! Скрыган. падгадзі́ць, -гаджу́, -го́дзіш, -го́дзіць; закончанае трыванне размоўнае слова 1. Угадзіць, дагадзіць каму-н. 2. пераважна безасабовая форма Стаць, быць спрыяльным (пра надвор'е). [Мароз:] — Падгадзіла з дожджыкам — і ўраджай, не падгадзіла — няма яго. Лобан.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com