падпаліць
тлумачэнне слова:
падпаліць, -палю, -паліш, -паліць; закончанае трыванне, што. 1. Паднёсшы агонь да чаго-н., прымусіць гарэць; выклікаць гарэнне. Падпаліць дровы. Падпаліць салому. 2. Наўмысна знішчыць агнём што-н., учыніць пажар. Гадзін за дзве да захаду сонца, адыходзячы, салдаты з двух канцоў падпалілі вёску, а самі зніклі. Чорны. А ў гэтую самую ноч на Пасеках было відна, хоць іголкі збірай... Нехта падпаліў новыя будовы Ліпніцкага. Чарот. 3. Даць падгарэць чаму-н., падсмаліць што-н. Падпаліць хлеб. Падпаліць сала. 4. і ў чым. Раскласці агонь (у печы, пліце і пад.), каб згатаваць ежу або ацяпліць памяшканне. Падпаліць печ. Падпаліць пліту. ▪ Назбірае бабка трэсак, падпаліць у печы і грэецца перад агнём. Якімовіч.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com