пазлазіць
тлумачэнне слова:
пазлазіць, -злазіць; -злазім, -злазіце, -злазяць; закончанае трыванне 1. Злезці адкуль-н. — пра ўсіх, многіх. Паліцыянты пазлазілі з веласіпедаў і, грозна пакрыкваючы на нас, ішлі абочынамі дарогі. Брыль. 2. (1 і 2 асоба дзеяслова множны лік не ужываецца, ужыванне). Знікнуць з паверхні чаго-н. Хутка рана загаілася зусім, пазлазілі струны і са спіны, кабылка пакруглела, нават павесялела. Дамашэвіч. 3. (1 і 2 асоба дзеяслова множны лік не ужываецца, ужыванне). размоўнае слова Знацца з чаго-н. — пра ўсё, многае. Хусткі пазлазілі з галоў.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com