паладзін
тлумачэнне слова:
паладзін, -а, мужчынскі род 1. устарэлае слова, устарэлы выраз Доблесны рыцар, адданы свайму гаспадару або даме. // пераноснае значэнне, у іранічным сэнсе Пра чалавека, адданага якой-н. ідэі або асобе. 2. У сярэдневяковай літаратуры — паплечнік Карла Вялікага або караля Артура. [Фр. paladin, ад лац. palatinus — прыдворпы.]
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com