панаходзіць

тлумачэнне слова:

  панаходзіць, -ходзіць; -ходзім, -ходзіце, -ходзяць; закончанае трыванне
    1. Ідучы, натрапіць на каго-, што-н. — пра ўсіх, многіх.
    2. пераважна безасабовая форма размоўнае слова Прыйсці ў вялікай колькасці. Панаходзіла народу ў клуб.



 

Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141

     А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я

Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462

     А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698

     А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я


el-skrynka: lit.serge2@gmail.com