пасвяціць

тлумачэнне слова:

  пасвяціць1, -свячу, -свеціш, -свеціць; закончанае трыванне
    1. Свяціць, асвятляць каго-, што-н. некаторы час. [Камандзір] запаліў ліхтарык, пасвяціў. Бачу, ласуецца наша пушыстая даўгахвостка [лісіца] смажанай курыцай. Няхай. [Пракоп:] — Вазьмі сярнічкі. Пасвеціш мне. Баранавых.
    2. Свяціцца, блішчаць некаторы час.
  пасвяціць2, -свячу, -свеціш, -свеціць; закончанае трыванне, каго-што.
    1. Правесці абрад, паводле якога надаецца каму-, чаму-н. святасць. [Старыя з папом] прайшлі ўсю вуліцу і выйшлі на поле, каб пасвяціць яго. Сабаленка.
    2. у што. Пазнаёміць з чым-н. патаемным, што не ўсім вядома. Пасвяціў мяне ў грыбное таінства Коля Шпакоўскі, хлопец гадоў дваццаці, высокі, тонкі, як маладая таполя. Навуменка.
    3. у каго. устарэлае слова, устарэлы выраз Пры дапамозе пэўных абрадаў надаць які-н. духоўны сан, якое-н. званне.



 

Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141

     А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я

Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462

     А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698

     А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я


el-skrynka: lit.serge2@gmail.com