тлумачэнне слова:
перагарэць, -рыць; закончанае трыванне 1. Сапсавацца ад доўгага гарэння, моцнага награвання. Лямцы, распасціся на часткі. Нітка перагарэла. 2. Згарэўшы, ператварыцца ў попел; згарэць поўнасцю. Вуголле перагарэла. 3. Сатлець, сапрэць. Гной перагарэў. // Знікнуць, прапасці ў выніку застою і пад. (пра малако ў жанчын і некаторых млекакормячых). Табе нельга хвалявацца, — паўшчувала яе бабка — Ціткова Рыпіна, — а то малако перагарыць. Чыгрынаў. Старшы тут над усімі, памяркоўны стары, гаварыў: — Папсаваўся татак. Малако перагарэла. А такія малочныя былі каровы... Няхай. 4. пераноснае значэнне Знікнуць, прайсці, прытуліцца (аб пачуццях, перажываннях і пад.). Гнеў перагарэў. ▪ Не варта абуджаць у сэрцы тое, што перагарэла, адышло і пакінула толькі пачуццё жалю аб незваротным. Дуброўскі.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com