прылучыць
тлумачэнне слова:
прылучыць, -лучу, -лучыш, -лучыць; закончанае трыванне, каго-што. 1. Злучыць з чым-н., дадаць да чаго-н. Прылучыць да кампаніі. ▪ [Паніч:] Мне гэту сялібу трэба прылучыць да двара. Купала. // Уключыць у склад чаго-н. (якога-н. населенага пункта, дзяржавы). Прылучыць новы раён да горада. 2. да чаго. Пазнаёміць з чым-н., увесці ў што-н., далучыць да чаго-н. Упоцемку, не запальваючы святла, хлопцы спрачаюцца, прыкідваюць, каго са знаёмых людзей можна прылучыць да патайной работы. Навуменка.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com