тлумачэнне слова:
прыручыцца, -ручуся, -ручышся, -ручыцца; закончанае трыванне 1. Стаць ручным, прывыкнуць да каго-, чаго-н. Алень хутка прыручыўся. ▪ Прыручыўся [заяц], стаў дваровы, У шкоду больш не пабяжыць. Калачынскі. 2. пераноснае значэнне размоўнае слова Стаць даверлівым, паслухмяным.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com