пяць
тлумачэнне слова:
пяць1, -і, творны склон пяццю, лічэбнік колькасны лічэбнік 1. Лік і лічба «5». Пяць памножыць на два. // Колькасць, якая абазначаецца лічбай «5». Пяць чалавек. 2. Тое, што і пяцёрка (у 2 знач.). Атрымаў пяць па матэматыцы. ••• Ведаць як свае пяць пальцаў глядзі ведаць. Ні ў пяць ні ў дзесяць — не да месца; не так, як трэба, як хацелася. пяць2, пну, пнеш, пне; пнём, пняце; незакончанае трыванне размоўнае слова Напружваць, напінаць.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com