раздабара
тлумачэнне слова:
раздабара, -ы, ДМ -у, творны склон -ам, мужчынскі род; ДМ -ы, творны склон -ай (-аю), жаночы род размоўнае слова 1. Той (тая), хто любіць раздабарваць, мае звычай многа і попусту гаварыць. 2. толькі множны лік (раздабары, -аў). Пустыя размовы, балбатня. Разводзіць раздабары. ▪ [Мохаў] аглядаў нешта пад машынай, седзячы з свечкай у канаве, і, пэўне, пачуў Габрусёвы раздабары. Шынклер.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com