раскаціць

тлумачэнне слова:

  раскаціць, -качу, -коціш, -коціць; закончанае трыванне, што.
    1. Коцячы, раз'яднаць, развесці ў розныя
    2. бакі. Раскаціць бочкі. ▪ Дастаць .. гармонік ніхто не мог. Для гэтага прыйшлося б раскаціць усю кучу бярвення. Якімовіч.
    3. Разагнаўшы, паступова надаць вялікую скорасць чаму-н. Раскаціць каляску.
    4. Пакаціўшы, разгарнуць, раскруціць што-н. згорнутае ў рулон. Раскаціць сувой. ▪ Хросны раскаціў на стале шарачак і аберуч пагладзіў яго. Брыль.



 

Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141

     А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я

Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462

     А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698

     А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я


el-skrynka: lit.serge2@gmail.com