тлумачэнне слова:
расшчапіцца, -шчэпіцца; закончанае трыванне 1. Раскалоцца, раздзяліцца на часткі. Палка расшчапілася. ▪ Грукнуў кулаком аб сасновы стол [Ціхан] так моцна, ажно стол расшчапіўся. Бядуля. Верхавіна [дуба] ад перуновага ўдару крыху расшчапілася і засохла. Ляўданскі. // Раздрабіцца ад удару. Косць расшчапілася. 2. Перастаўшы сціскацца, паслабіцца, разняцца, раз'яднацца. Вольчыны пальцы самі расшчапіліся, і вяргіні ўпалі на дол. Марціновіч. 3. спецыяльны тэрмін Раздрабіцца, распасціся на часткі. Валакно расшчапілася. 4. спецыяльны тэрмін Раскласціся на часткі ў выніку хімічнай рэакцыі. Эфір расшчапіўся. 5. спецыяльны тэрмін У выніку фізічнага ўздзеяння распасціся (пра атамы).
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com