тлумачэнне слова:
абкласці, -кладу, -кладзеш, -кладзе; -кладзём, -кладзяце; закончанае трыванне, каго-што. 1. Прыгадваючы што-н. да чаго-н., пакрыць з усіх бакоў. Абкласці печ кафляй. ▪ А галава кружылася. Здавалася, што ўсяго яго [Курта] абклалі мяккім цёплым пухам. Сабаленка. Кабана палажылі на дварэ, абклалі яго саломай, і бацька са здавальненнем запаліў запалку. Чарнышэвіч. // Загарнуць, абгарнуць. Абкласці кнігу газетай. // Пакрыць суцэльнай масай; зацягнуць. Чорныя хмары абклалі неба. / безасабовая форма Пакрыць (язык, горла) белым налётам пры хваробе. Горла абклала. // Абшыць што-н. чым-н. Абкласці каўнер футрам. 2. Акружыць войскам; асадзіць. Абкласці горад. // Абкружыць звера на паляванні. Касцы адразу паўскак[в]алі, Драпежніка з усіх бакоў абклалі. Валасевіч. 3. Абавязаць да выплаты натурай або грашыма каго-н. Абкласці падаткам. Абкласці пошлінай. 4. размоўнае слова грубае слова, грубы выраз Вылаяць непрыстойнымі словамі.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com